قبل از اینکه درباره کشور های مشترک المنافع صحبت کنیم، باید درباره اینکه مشترک المنافع چیست و چه کشور هایی در قلمرو آن قرار دارند اطلاعاتی به شما بدهیم.
برای تبدیل نرخ دلار استرالیا به سایر ارزهای دنیا کلیک کنید

مشترک المنافع چیست و چه کشور هایی در آن قرار دارند؟
مشترک المنافع (Commonwealth) یک انجمن سیاسی است که از ۵۶ کشور تشکیل شده است، بیشتر این کشور ها مستعمرات سابق بریتانیا هستند. این انجمن به صورت داوطلبانه ۲.۵ میلیارد نفر را در سراسر جهان تحت پوشش خود قرار داده.
از ۵۶ کشور عضور انجمن، ۱۴ کشور: آنتیگوا و باربودا، استرالیا، باهاما، بلیز، کانادا، گرانادا، جامائیکا، نیوزیلند، پاپوآ گینه نو، سنت کیتس و نویس، سنت لوسیا، سنت وینسنت و گرنادین ها، جزایر سلیمان و تووالو بخشی از قلمرو مشترک المنافع هستند. کشور های ذکر شده شاه چارلز را به عنوان پادشاه خود می دانند.
در نشستی در سال ۲۰۱۸، رهبران کشور های «مشترک المنافع» تأیید کردند که بعد از مرگ ملکه الیزابت، از شاه چارلز به عنوان رئیس این سازمان پیروی میکنند، اما با این وجود برخی از کشورها علاقه خود را برای جمهوری شدن اعلام کردند.

اعضای اتحادیه کشور های مشترکالمنافع | |
دفتر مرکزی | خانه مارلبورگ، لندن، بریتانیا |
---|---|
زبان اداری | انگلیسی |
نوع | انجمن داوطلبانه |
اعضا | گسترش۵۶ عضو |
حاکمان | |
• رئیس | چارلز سوم |
• دبیرکل | بارونس اسکاتلند آستال |
• رئیس دفتر | ریشی سوناک |
بنیانگذاری | |
• بیانیه بالفور | ۱۹ نوامبر ۱۹۲۶ |
• اساسنامه وست مینستر | ۱۱ دسامبر ۱۹۳۱ |
• بیانیه لندن | ۲۸ آوریل ۱۹۴۹ |
مساحت | |
• کل | ۲۹٬۹۵۸٬۰۵۰ کیلومتر مربع (۱۱٬۵۶۶٬۸۷۰ مایل مربع) |
جمعیت | |
• برآورد سال ۲۰۱۶ | ۲٬۴۱۸٬۹۶۴٬۰۰۰ |
• تراکم | ۷۵ بر کیلومتر مربع (۱۹۴٫۲ بر مایل مربع) |
وبگاه رسمی | thecommonwealth.org |
هدف از برگزاری انجمن مشترک المنافع
هدف از تشکیل لیگ مشترکالمنافع تقویت حاکمیت، ایجاد نهادهای فراگیر و ارتقا عدالت و حقوق بشر است. آنها برای دستیابی به توسعه، دموکراسی و صلح، توانمندسازی جوانان، رشد اقتصاد و تقویت تجارت و رفع تهدیدهایی مانند تغییر اقلیم، بدهی و نابرابری، از کشور های عضو حمایت می کنند.
مزایای شهروندی و پاسپورت مشترک المنافع
داشتن پاسپورت و تابعیت کشور های مشترکالمنافع مزایای زیادی از جمله سفر بدون ویزا، فرصتهای تحصیلی و تجاری برای اعضای اتحادیه دارد.
شهروندان کشور های مشترکالمنافع به دلیل ارتباط با انگلیس، برای ورود به انگلستان نیازی به ویزا ندارند و میتوانند به مدت زمان 6 ماه در سال، در آنجا اقامت کنند. این شهروندان میتوانند در صورت بروز مشكل، هنگام سفر در كشور خارج از كشور مشترکالمنافع، كمک فوقالعاده از سفارتخانههای انگلیس دریافت کنند.
در وب سایت دولت انگلیس آمده است: ما میتوانیم به اتباع کشور های مشترکالمنافع در کشور های غیر مشترکالمنافع که هیچ نمایندگی دیپلماتیک یا کنسولی ندارند کمک کنیم، به طور معمول از نزدیکترین سفارت به آنها درخواست میکنیم تا کمک مداوم مورد نیاز را ارائه دهند، همچنین در شرایط خاص، مانند گم شدن پاسپورت یا دزدیده شدن آن، پاسپورت اضطراری انگلیس را با اجازه دولتهای ملی آنها برای شهروندان مشترکالمنافع صادر کنیم.
از دیگر مزایای عضویت، شهروندی مشترکالمنافع است که به شهروندان اجازه میدهد به عنوان شهروند یکی از کشور های عضو محسوب شوند. این امر از طریق برنامههای سرمایهگذاری مقرون به صرفهای که تابعیت و پاسپورت مشترکالمنافع را بدون نیاز به حضور فیزیکی در کشور ارائه میدهند، امکانپذیر است.
علاوه بر مزایای ذکر شده، عضویت در کشور های مشترکالمنافع فرصتهایی را در زمینههای تجارت و اقتصاد ایجاد میکند. کشور های عضو از توافقنامههای تجاری میان اعضا بهرهمند میشوند که میتواند به افزایش صادرات و دسترسی به بازارهای جدید کمک کند. همچنین، برنامههای مختلفی برای توسعه اقتصادی و افزایش مهارتهای فنی و حرفهای افراد در کشور های عضو وجود دارد که این امکانات به شکل کمکهای فنی، آموزشی و مالی ارائه میشوند.
تاکید بر توسعه پایدار و مبارزه با تغییرات آب و هوایی نیز از دیگر محورهای اصلی همکاری در میان کشور های مشترکالمنافع است. این امر شامل پروژهها و برنامههای متنوعی برای کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی، حفاظت از محیط زیست و ترویج استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر میشود.
علاوه بر مسائل اقتصادی و زیستمحیطی، کشور های مشترکالمنافع به تقویت دموکراسی و حقوق بشر در میان اعضا نیز میپردازند. از طریق کنفرانسها، کارگاهها و برنامههای آموزشی، تلاش میشود تا استانداردهای دموکراتیک تقویت و حقوق بشر در سطح جهانی ترویج شود.
در نهایت، عضویت در کشور های مشترکالمنافع به کشور های عضو امکان میدهد تا در یک شبکه بینالمللی متعهد به اشتراکگذاری ارزشها، حمایت متقابل و همکاری برای دستیابی به اهداف مشترک شرکت کنند. این شبکه نه تنها فرصتهای اقتصادی و تجاری را افزایش میدهد بلکه به تقویت فرهنگی، آموزشی و اجتماعی کشور های عضو نیز کمک میکند.
کدام کشور ها به فکر جمهوری شدن و تغییر اتحادیه مشترک المنافع هستند:
بعد از به سلطنت رسیدن شاه چارلز به عنوان پادشاه، نخست وزیر آنتیگوا و باربودا، گاستون براون گفت: قصد دارد یک رفراندوم برای جمهوری در طی سه سال آینده برگذار کند، در توضیح و دفاع از این اقدام گفت: این یک اقدام خصمانه بر علیه سلطنت نیست، بلکه آخرین گام برای تکمیل حلقه استقلال است.
در جامائیکا نیز درخواستها برای تغییر به جمهوریت در حال افزایش هستند، نخستوزیر جامائیکا، اندرو هولنس در ماه مارس به شاهزاده ویلیام گفت که مردمان این کشور می خواهند این کشور به عنوان یک کشور مستقل پیش برود. نخست وزیر سنت وینسنت و گرنادین ها، رالف گونسالوز، پیشنهاد برگزاری همه پرسی در ماه جولای را مطرح کرد اما گفت که تنها در صورتی آن را پیگیری خواهد کرد که حمایت هر دو سمت وجود داشته باشد و خاندان سلطنتی اظهار کردند که با این موضوع قصد مقابله ندارند.

شاه چارلز در نشست سران کشور های هم سود در ژوئن امسال گفت: من می خواهم واضح بگویم، همانطور که قبلاً گفتم، ترتیبات قانون اساسی هر عضو، به عنوان جمهوری یا سلطنت، صرفاً موضوعی است که هر کشور خودش باید تصمیم آن را بگیرد.
کدام کشور ها میخواهند انجمن مشترک المنافع به همین شکل باقی بماند:
کشور های استرالیا، کانادا، نیوزلند، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان و تووالو، به دنبال تغییر نیستند.
برای اطلاع از مراکز خرید استرالیا کلیک کنید
لیست کشور های عضو اتحادیه مشترک المنافع:
- استرالیا
- آفریقای جنوبی
- آنتیگوا و باربودا
- اوگاندا
- باربادوس
- باهاما
- برونئی
- بریتانیا
- بلیز
- بنگلادش
- بوتسوانا
- پاپوآ گینه نو
- پاکستان
- تانزانیا
- ترینیداد و توباگو
- توگو
- تونگا
- تووالو
- جامائیکا
- جزایر سلیمان
- جزیره مالت
- دومینیکا
- رواندا
- زامبیا
- ساموآ
- سری لانکا
- سنت کیتس و نویس
- سنت لوسیا
- سنت وینسنت و گرنادین
- سنگاپور
- سوازیلند
- سیرالئون
- سیشل
- غنا
- فیجی
- قبرس
- کامرون
- کانادا
- کنیا
- کیریباتی
- گابن
- گامبیا
- گرانادا
- گویان
- لسوتو
- مالاوی
- مالدیو
- مالزی
- موریس
- موزامبیک
- نامیبیا
- نائورو
- نیجریه
- نیوزیلند
- وانواتو
- هند